Pietje loopt langs het strand. De golven spoelen over zijn voeten. Hij vindt dat dat aangenaam voelt. Wanneer hij rechts van zich de woelige zee ziet en links de duinen bedenkt hij: je ziet eigenlijk niet wat de zee, de golven en de wind doen en toch zal er over enige tijd een ander landschap zijn. Je ziet het niet zo direct, maar het gebeurt wel. Dan pakt hij een schelp op met een grote hoorn en houdt die tegen zijn oor. Hij hoort de zee, maar die is er natuurlijk niet in de schelp. Er gebeuren soms wel dingen, ook als je het niet meteen ziet of begrijpt. Hij denkt weer een beetje opgeruimder over de koersgroep, waarin je ook soms weinig ziet en dan ineens gebeurt er tocht iets in de goede richting en ben je waarschijnlijk te ongeduldig geweest. Nooit de moed laten zakken dus denkt hij.
Hij denkt aan de gemeenteraad die na goed overleg en na uitwisseling van informatie belangrijke knopen heeft doorgehakt.
Hij denkt aan de burgers in de gemeente die in onderling overleg, vaak met een faciliterende taak van de gemeente de meeste problemen oplossen.
Hij denkt aan de vele vrijwilligers die in gezamenlijk overleg en niet gehinderd door de verzuiling elkaar helpen, waarbij verschillende hulpverlenende instanties zich beperken tot de taken waarin ze goed zijn.
Hij denkt aan de jongeren die zich de moeite hebben genomen om de ouderen te begrijpen en samen plannen hebben gemaakt met ouderen die hebben begrepen dat jongeren een heel ander denkproces volgen als zij altijd gedaan hebben.
Hij denkt aan de ambtenaren in het gemeentehuis die begrepen hebben dat participeren, inhoudt, dat er over en weer een open en vertrouwde communicatie moet zijn. Dat het moet gaan over de inhoud van projecten en niet over de belangen van instellingen of personen.
Hij denkt………….
Ach, Pietje zit voor een overleg in de wachtkamer van burgemeester Adriaan in het gemeentehuis en zat even na te denken. Hij heeft bij zijn gedachten een glimlach op zijn gezicht gekregen. De burgemeester ziet het en vraagt of hij vannacht goed geslapen heeft… ”Ja “, zegt Pietje ik had net hele mooie gedachten. Ik hoop dat ze uitkomen”.
Burgemeester Adriaan schudt Pietje joviaal de hand, ook de andere leden van de koersgroep komen om de stand van zaken betreffende de speerpunten van de groep te bespreken. Hij laat nog een laatste gedachte door zich heen gaan…..