Jans en Pietje zijn samen naar de ‘opschoon dag’ van een stukje Vreepad ( Oldebroeks klompen pad) gegaan. Het is de tegenprestatie die een aantal vrijwilligers op zich genomen hebben voor het feit dat het klompen pad over het landgoed de Vollenhof loopt. Het pad moet van overtollige begroeiing worden ontdaan en er moet een hekwerk gezet worden. Samen taken op je nemen, contact maken met anderen, ideeën uitwisselen en bezig zijn zit vrijwilligers in het bloed. Boer Eimert, mensen van landschapsbeheer en mensen uit de gemeente hadden de ontvangst goed voorbereid. Je voelde je direct thuis, materiaal was voldoende aanwezig en elkaar leren kennen was snel gedaan.

Het uitwisselen van zaken waar we ons gezamenlijk voor interesseerden kwam snel op gang. Wie waren we? Waarom kwamen we helpen? Zo maar een paar vragen die ons bij de kennismaking hielpen
Een van de zaken die ons interesseerden was het fenomeen van “democratic challenge”. Een deel van de koersgroep was naar een dag gegaan, die daar uitleg over gaf. Het behelst een soort omdenken van het begrip democratie. Meestal wordt er kort door de bocht mee aangeduid: de meeste stemmen gelden, maar iedereen weet dat als er twee partijen zijn en een wint met 51% van de stemmen, het verkeerd gaat als bij het nemen van de ‘macht’ geen rekening gehouden wordt met het feit dat 49% van de mensen niet achter ideeën van de winnende partij staan. Challenge betekent uitdaging. Hierbij probeert men in dorpsgroepen, klankbordgroepen of andere groepen die een aantal mensen vertegenwoordigen naar boven te krijgen wat men wil. Het gewenste plan aan de besturen van b.v. de gemeente aanbieden en zo een beleid maken lokaal,  waar iedereen blij van wordt. Natuurlijk klinkt het allemaal mooi, maar in theorie is het een interessante ontwikkeling die in den lande al veel wordt gevolgd. Het is ook de reden dat de koersgroep stimuleert dat er gewerkt wordt aan het witte-vlekkenplan. Stimuleren dat alle dorpskernen een herkenbaar klankbord krijgen waar de bestuurders verder mee kunnen.
Even bespraken koersgroepleden dat het jammer was dat Marcel die ons vanwege de gemeente op de hoogte hield van deregulatieplannen, gaat vertrekken naar een nieuwe functie. Het is toch weer wennen aan een nieuw gezicht, maar we hebben er alle vertrouwen in dat de positieve relatie voortgezet wordt.

Jans en Pietje nemen afscheid van boer Eimert, nadat deze een lekkere kop erwtensoep heeft geserveerd in het herfstzonnetje buiten, en we krijgen een zak noten mee die door een van de begeleiders zijn geraapt…

Bij de terugrit voelen ze beiden:
We zijn er nog niet, maar we zijn wel verder dan we gisteren waren.