“Zeg Jans is het jou ook opgevallen dat meneer Tijssen van de gemeente die gaat over deregulatiezaken, bij herhaling oproept om zaken te melden waar inwoners tegenaan lopen en die eenvoudiger kunnen?. Zou hij extra aandacht willen vragen, of zou hij het doen omdat er geen of weinig respons is? Dat laatste zou toch jammer zijn, want je hoort in de wandelgangen vaak dat mensen zich ergeren aan bepaalde dingen die erg lang duren. Het is nog altijd beter om in overleg dingen te regelen dan te blijven klagen en toch geen actie te ondernemen. Wellicht moeten onze inwoners nog een beetje opgevoed worden met deze dingen”. Jans kan dit alleen maar beamen, zij is er niet helemaal bij want ze zit een artikel te lezen over de Veluwse wensambulance. ”Pietje die wensambulance is ook een prachtig voorelkaar vrijwilligersinitiatief. Zoals vele anderen verdient het extra ondersteuning vanuit de gemeente. Ik hoorde dat zij maar mondjesmaat subsidie krijgen. Jammer, maar ik begrijp ook wel dat er met zorg naar uitgaven moet worden gekeken. Je ziet vaak dat kleine initiatieven die veel positieve impact hebben onvoldoende aandacht krijgen. Misschien moeten we toch eens vragen hoe het subsidiebeleid van de gemeente Oldebroek tot stand komt. Ik ga binnenkort een studiedag volgen over hoe een gemeentebestuur ongeveer werkt. Hoe moet je het beste aandacht vragen voor iets dat in de samenleving actueel is, waar mensen mee bezig zijn, wat je graag voor elkaar wilt krijgen. Welke impact heeft het feit dat er verkiezingen in aantocht zijn etc. Ga je ook mee?”.
“Jans ik heb gisteravond genoten van 50 jaar Jostiband. Mensen met een verstandelijke beperking zijn zo heerlijk puur in hun communicatie. Ze hebben geen verborgen agenda, houden geen rekening met alles wat eventueel zou moeten, ergeren zich niet aan kritische vragen, maar voelen feilloos aan of vragen uit het hart komen. Met behulp van vele anderen hadden ze een concert op touw gezet voor 10000 bezoekers. Het verliep op een paar schoonheidsfoutjes prima, en ze waren trots op het resultaat. Ze waren oprecht dankbaar dat ze het mochten doen.
Eigenlijk zouden wij allemaal iets van hen moeten hebben. Initiatief tonen, niet bang zijn dat dingen mis gaan. Je best doen en voor jouw initiatief gaan. Genieten van het resultaat. Ik zou iedereen die iets voor de samenleving kan doen willen oproepen in hun spoor te handelen”.
Mooi gezegd denkt Jans: ze herinnert zich een gezegde van een Loesje-opschrift: LEVEN IS HET MEERVOUD VAN LEF.