(Het verhaal van de koersgroep over de weg naar een samenleving voor elkaar in de gemeente Oldebroek 1)

Ze zitten samen gezellig bij het haardvuur op een wat druilerige middag. Ze staren beiden naar de vlammetjes en Pietje ziet ze glimmen in de ogen van Jans.

Jans en Pietje zijn hele gewone burgers uit de gemeente Oldebroek. Ze hadden deze middag een afspraak gemaakt om  eens wat bij praten over de koersgroep waar ze beiden deel van uitmaken.

“Weet je nog hoe het allemaal begon?”,  vraagt Jans. ”O Ja”, zegt Pietje: “Na een busreis naar Brabant en Limburg (waar al gemeenten een goede opstart gemaakt hadden met de participatiesamenleving), toen vele vrijwilligers en ambtenaren van de gemeente besloten, met stimulans van de burgemeester, op de terugweg om een koersgroep op te richten. Vanuit de samenleving prikkels geven en de vinger aan de pols houden”. ”Ja, ja. zo was het. Ik vond dat een goede zaak en heb me daar direct voor opgegeven; trouwens jij ook”.

Pietje zakte wat weg achter het glaasje wijn dat hij van Jans aangeboden had gekregen. Hij droomde weg, als was hij een oosterling in een droomwereld. Participatiemaatschappij een woord dat was uitgevonden om met minder middelen toch goed te blijven functioneren. Met elkaar, met vrijwilligers gaat dat wel lukken dacht hij. Hij had zijn hele leven al voor al voor anderen klaargestaan; eigenlijk niets bijzonders vond hij.

“He Pietje zit je te slapen?” ”Eh nee, ik droomde wat”.

“Ik zeg maar zo”, zei Jans” we gaan het doen met mensen die hart voor onze gemeente hebben” .

“Weet jij wel waar het hart zit?” ,vraagt Pietje

Dan wordt Jans toch even boos. “Je stelt nu een van de domme vragen zoals we vroeger ook vaak deden en die in de politiek en  de gemeenteraden nog vaak gesteld worden. Over weetjes, regeltjes en politieke ideetjes. Pietje het moet over de inhoud gaan. Het maakt niet uit waar je hart zit als je hart voor iets hebt. Sommige dingen hebben geen hart, maar toch ook weer wel. Neem nu de koersgroep………..”

Vrouwenlogica peinst Pietje. Ik ga er eens een 14 dagen over nadenken, dan kom ik hier zeker op terug.